ถ้าใครชอบซื้อลอดเตอรี่ก็จะได้ลุ้นรางวัลเลขท้ายกันทุกวันที่ 1 และวันที่ 16 ของทุกเดือน
แต่การไปนิคู (NICU) เพื่อเยี่ยมลินลาของแม่ทำให้แม่ได้ลุ้นเลขท้ายทุกวัน วันละหลายๆรอบ มีทั้งเลขท้าย 2 ตัวและเลขท้าย 3 ตัว ว่าตอนที่แม่โผล่หน้าเข้าไปเยี่ยมลินลาจะออกเลขอะไร
การลุ้นเลขที่นิคูต่างจากรางวัลเลขท้ายอยู่สักหน่อยตรงที่มีให้ลุ้นหลายตัวและตัวเลขที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลาเหล่านี้นี่เองที่เป็นสาเหตุของเสียงปี๊ดๆๆๆๆๆที่ทำให้พ่อและแม่หวาดผวาและต้องมองหน้าจออยู่ตลอดเวลา
ตัวแรกเป็นเลขท้าย 3 ตัว เลขที่ออกในรูปนี้ได้แก่ 171 หมายถึงการเต้นของหัวใจของลินลาต่อ 1 นาที ค่าปกติอยู่ระหว่าง 100-200 (ถ้าเป็นผู้ใหญ่อย่างเราๆก็จะเป็น 60-100 ครั้งต่อนาที) ถ้าตัวเลขน้อยกว่า 100 เมื่อไหร่ พี่พยาบาลก็จะวิ่งจู๊ดเข้ามาสำรวจลินลาทันทีว่าอะไรเป็นสาเหตุให้หัวใจเต้นช้า (Bradycardia) สาเหตุที่พบบ่อยก็ได้แก่ ลินลาต้องการเปลี่ยนแพมเพิร์ส ลินลาอยากเปลี่ยนท่า ลินลาเสมหะในคอ หรือแม้แต่การที่ลินลาเบ่งอึอยู่ก็ทำให้จหัวใจเต้นช้าได้ ถ้าตัวเลขนี้ต่ำแต่ยังไม่น้อยกว่า 100 ก็จะแปลว่าลินลาสบายดีค่ะ ถ้าตัวเลขค่อนไปทางสูงก็แปลว่าลินลาตื่นเต้น หรือถ้าเพิ่งได้กาแฟใหม่ๆ เด็กขึ้ลืมอย่างลินลาก็จะชีพจรเต้นแรงถึง 180-190 ได้เลยค่ะ
ตัวเลขแถวที่ 2 เลขท้าย 2 ตัวสีขาวคืออัตราการหายใจต่อ 1 นาที ตัวเลขที่ออกในรูปนี้ได้แก่ 59 ซึ่งแม่ชอบมาก และอยากให้ลินลาหายใจเยอะๆ ถ้าอยู่ระหว่าง 40-60 ครั้งต่อนาทีได้ตัวเลขอื่นๆก็จะดีตามมาเป็นพรวนเลย
ตัวเลขแถวที่ 3 เลขท้าย 2 ตัวสีฟ้าคือค่าออกซิเจนในเลือดของลินลา เลขที่ออกคือ 97 แปลว่าออกซิเจนในเลือดของลินลาค่อนข้างจะดีมากเกินไป พี่พยาบาลอยากให้อยู่ประมาณ 89-94 เท่านั้น เพื่อที่ลินลาจะได้ไม่ต้องรับออกซิเจนมากเกินไป เพราะฉะนั้นถ้าเมื่อไหร่ค่าตัวเลขนี้อยู่น้อยกว่า 89 หรือมากกว่า 94 ก็จะเริ่มมีเสียงตื๊ดๆๆๆๆๆๆให้พี่พยาบาลวิ่งเข้ามาดูเพื่อปรับระดับออกซิเจนที่ให้ลินลาต่อไป
แค่จอเดียวนี่แม่ก็มีเลขท้ายให้ลุ้นไป 3 แบบแล้วนะเนี่ย
จริงๆแล้วมีอีกจอนึงที่บอกจำนวนออกซิเจนที่พี่พยาบาลให้ลินลาผ่านท่อที่เข้ามาในจมูก ที่แม่เคยบอกไปว่าอยากให้อยู่แถวๆ 21% เพราะเป็นเลขที่เท่ากับอากาศที่พวกเราทุกคนหายใจเข้าไป แต่บางวันลินลาก็ต้องการปริมาณออกซิเจนมากกว่านั้นจ้ะ ขึ้นๆลงๆแล้วแต่วัน แม่หวังว่าถ้าลินลาหายใจได้เก่งขึ้น ระดับออกซิเจนที่ใช้ก็จะลงมาใกล้ 21% มากขึ้นจ้ะ
นี่ก็เป็นเลขท้ายอีก 2 ตัวที่แม่ต้องลุ้นทุกวันจ้ะ
ส่วนอันสุดท้ายไม่ใช่จอแต่เป็นกระดานจ้ะ ที่กระดานจะมีเขียนบอกสิ่งที่สำคัญมากคือน้ำหนักของลินลาจ้ะ ปกติน้ำหนักของลินลาจะเป็นเลขท้าย 3 ตัวมาตลอดจนกระทั่งวันนี้จ้ะ วันนี้เป็นวันเกิดครบรอบ 7 สัปดาห์ของลินลาและ แม่ดีใจมากที่จะบอกว่า ต่อไปนี้เราจะมาลุ้นเลขท้าย 4 ตัวกันแทนจ้ะ เพราะวันนี้ลินลาหนัก 1,010 กรัม (ตัวเลขล่างสุด) ได้เป็นเด็ก 1 กิโลกับเค้าบ้างแล้ว
ตัวเลขทั้งหมดนี้สอนสิ่งสำคัญกับแม่เกี่ยวกับการดูแลลินลาอย่างหนึ่งจ้ะ ว่าในฐานะพ่อแม่เราคงอดไม่ได้ที่จะคาดหวังให้ลูกเป็นอย่างนู้นอย่างนี้อย่างที่เราอยากให้เป็น เช่นพ่อกับแม่อยากให้ตัวเลขของลินลาทุกตัวอยู่ในเกณฑ์ที่ดีตลอด แต่ทั้งหมดแล้วก็คงขึ้นกับลินลาและพ่อกับแม่ไม่สามารถควบคุมอะไรได้เลย เวลาลินลาตัวเลขไม่ดีพ่อกับแม่ก็ลุ้นกันขาสั่นหมดแรงเลยจ้ะ แล้วพอตัวเลขดีเราก็มีความสุขไปด้วย พ่อกับแม่กำลังฝึกวิชา “เป็นห่วงลินลาอย่างปล่อยวาง” อยู่นะจ๊ะ หวังว่าเราจะเก่งขึ้นทุกวัน สิ่งที่เราพอจะทำได้ก็คือเสนอพยาบาลว่าน่าจะทำอย่างนู้นอย่างนี้ (advocate) ในฐานะที่เป็นคนเห็นภาพต่อเนื่องของลินลามาตลอด
แต่ถึงแม้จะไม่สามารถควบคุมอะไรได้ เพราะเด็กทุกคนก็มีแนวทางเป็นของตัวเอง สิ่งหนึ่งที่พ่อกับแม่เชื่อมั่นว่าเราทำได้คือ เฝ้าคอยดูแลอยู่ใกล้ๆเป็นเพื่อนลินลา มีส่วนร่วมไปกับทุกก้าวของลินลา คอยคุยกับหมอและพยาบาลให้แน่ใจว่าลินลาได้รับการดูแลที่ดีที่สุดและร่วมทุกข์และร่วมสุขไปด้วยกันนับจากนี้ไปจ้ะ
สุขสันต์วันเกิด 7 สัปดาห์นะจ๊ะ เจ้าเด็ก 1 กิโล
แม่เป้
ลินลาสุดยอดไปเลยค่ะพี่เป้ สู้ต่อไปนะคะ ^___^
ขอบคุณจ้ะกิ๊บ กิ๊บได้ลูกสาวหรือลูกชายนะจ๊ะ
ลูกสาวค่ะพี่เป้ คลอดพรุ่งนี้ค่ะ 18 December
ตอนแรกนึกว่าได้เป็นพี่ลินลา…ตอนนี้ยกให้ลินลาเป็นพี่เลยดีกว่าค่ะ ^___^
ยินดีด้วยนะจ๊ะน้องกิ๊บ แล้วจะคอยติดตามข่าวนะจ๊ะ
เป็นบล็อคที่อ่านทีไรก็ซึ้งทุกที แถมได้ความรู้เพิ่มขึ้นด้วย แม่เป้ของลินลาเก่งมากจ้ะ ที่พยายามฝึกเป็นห่วงลินลาอย่างปล่อยวาง ลินลาเองก็เก่งไม่แพ้กัน น้ำหนักขึ้นมาเป็นก์โลแล้ว เก่งมากเลยลูก น้องเอมรอพี่ลินลาออกมาเล่นด้วยกันนะคะ 🙂
ขอบคุณจ้ะกิ๊ฟ ถ้าพี่ลินลาออกจากตู้อบได้เมื่อไหร่ จะฟิตซ้อมร่างกายไปเล่นกับน้องเอมเลย
ยินดีด้วยนะคะ^__^
วันนี้เปิ้ล อ๊บ จอยไปกินเนื้อย่างกัน อ๊บก็เปรยขึ้นมาว่าอยากเขียนจม.ถึงหนูลินลาบ้าง
ว่าพวกน้าเคยไปกินข้าวกันครั้งแรกกับคุณแม่ของหนูที่ร้านเนื้อย่างสไตล์เกาหลีที่อร่อยมากๆ
คุณแม่ระวังอาหารที่กินเป็นพิเศษ กลัวลินลาได้คาเฟอีน(ในชาเขียว)ด้วย คุณแม่ห่วงหนูมากเลย
(ในขณะที่พวกน้าเผลอเอาตะเกียบคีบเนื้อดิบประจำ55 แล้วคุณแม่ก็จะเตือนให้พวกน้าเปลี่ยนตะเกียบด้วยความหวังดี)ฯลฯ
พวกน้าคิดถึงหนูนะคะ แล้วพวกเราค่อยไปกินข้าวกันอีก
(กับพวกหนูไม่พ้นเรื่องกินค่ะอาจารย์^^”)
เป็นความทรงจำดีๆนะจอย ดีใจที่ได้ใช้เวลากับน้องๆ residents แบบสบายๆ เดือนนั้นพี่กินร้านเกาหลีร้านนั้นไป 6 ครั้ง ตอนนี้ยังไม่มี appetite สำหรับอาหารเกาหลีเลยจ้ะ
เขียนจดหมายมาหาลินลาได้นะจ๊ะ เวลาพี่อุ้มลินลาพี่ก็เอาสิ่งต่างๆที่ทุกคนเขียนมาหานี่ล่ะมาเล่าให้ลินลาฟังไปด้วยในแต่ละวัน
เย้…. ดีใจจัง ลินลาป็นเด็ก 1 โลเเล้วว ยินดีด้วยค่า
ชอบคำพูดของ อ. เป้จังค่ะ “เป็นห่วงอย่างปล่อยวาง” ขอเอาไปใช้ในเรื่องอื่นๆของน้าดาวบ้างนะคะ
ลินลาก็สู้ๆนะจ๊ะ เมื่่อไหร่ที่ลินลาโตพอที่จะอ่าน / ฟังทุกๆข้อความที่แม่เป้ พ่อเต้ย ทุกคนในครอบครัว และกองเชียร์อย่างพวกเรา ลินลาก็จะรู้ว่าลินลาเกิดมาพร้อมกับความรักที่รายล้อมอยู่รอบตัวมากมายเลยจ้ะ สู้ๆต่อไปนะจ๊ะ
เมื่อไหร่ที่ลินลาแข็งแรงมากพอเราคงจะได้เจอกันแบบตัวเป็นๆสักทีจ้า
ตอนนี้พูดได้ แต่ก็ยังทำไม่ได้จริงๆซะทีจ้ะ เวลาจะเดินออกจากห้องลินลายังต้องรอให้ตัวเลขดีก่อน ทั้งๆที่ก็รู้ว่าเราควบคุมอะไรแทบไม่ได้เลยจ้ะดาว ขอให้ดาวฝึกวิชานี้ได้เก่งๆเช่นกันนะจ๊ะ
สิ่งที่อ. เป้ ทำอยู่ตอนนี้ก็สุดยอดมากๆแล้วค่ะ มันห้ามไม่ได้อยู่แล้วละคะที่จะกังวลใจ แต่ขอให้อ.เป้มั่นใจในสายใยความรัก ความผูกพัน และ แหล่งกำลังใจ เชื่อว่าลินลาจะรับรู้ได้และจะพยายามสู้ให้สุดความสามารถ อ. เป้ดูเเลตัวเองดีๆนะคะ พักผ่อนมากๆ ยิ้มบ่อยๆ ลินลาคงอยากเห็นพ่อกับแม่และทุกๆคนมีรอยยิ้มและสู้ไปพร้อมๆกับลินลานะคะ สู้ๆๆๆค่ะ
ว๊าว น้าเกดหายไปวุ่นวายหลังจากน้าเบียร์ออกจากรพ.หน่อยเดียว หนูลินลากลายเป็นเด็กหนึ่งกิโลแล้ว เย้ เย้
น้าเกดว่า การที่แม่เป้จะห่วงกังวล นี่เป็นดัชนีแสดงความรักที่แม่เป้มีต่อหนูลินลาเลยนะจ๊ะ แม่ยอมคาดหวังที่จะเห็นเลขสวยเป็นธรรมดานะจ๊ะ
น้าเกดว่าแม่เป้ห่วงกังวลได้นะจ๊ะ ตราบใดที่ยังแม่เป้ยังแสดงออกแบบ healthy นี่ก็สุดยอด แล้วจ๊ะ
แม่เป้มี healpful thoughts มากมายออกมาช่วยจัดการ anxious feeling ที่เกิดจากความรักที่มีต่อหนูลินลา
น้าเกดต้องขอชื่นชมแม่เป้อย่างมากเลยจ๊ะ
เป็นกำลังใจให้จ๊ะ
เมื่อไหร่ที่หนูลินลาได้อ่านบล็อคนี้ หนูจะรู้สึกภูมิใจแม่เป้ เป็นอย่างมากแน่ๆเลยจ๊ะ
หนูลินลามีกองเชียร์เป็นป้าๆอ๊อสซี่อีกเป็นกระตั๊ก เลยนะจ๊ะ
ถ้าเขารู้ว่าหนูเป็นเด็ก 1 กิโลแล้วจะต้องดีใจมากๆเลยจ๊ะ
น้าเกด
น้าเกดมาช่วยวิเคราะห์ให้แม่เข้าใจตัวเองมากขึ้นด้วย ดีจังเลยมีเพื่อนเป็นอาจารย์จิตแพทย์นี่ ขอบคุณสำหรับข้อความที่อ่านแล้วทำให้รู้สึกดีมากๆนะจ๊ะเกด ฝากขอบคุณป้าๆออสซี่ที่ช่วยลุ้นไปกับลินลาด้วยนะคะ
“พ่อกับแม่อยากให้ตัวเลขของลินลาทุกตัวอยู่ในเกณฑ์ที่ดีตลอด แต่ทั้งหมดแล้วก็คงขึ้นกับลินลาและพ่อกับแม่ไม่สามารถควบคุมอะไรได้เลย เวลาลินลาตัวเลขไม่ดีพ่อกับแม่ก็ลุ้นกันขาสั่นหมดแรงเลยจ้ะ แล้วพอตัวเลขดีเราก็มีความสุขไปด้วย พ่อกับแม่กำลังฝึกวิชา “เป็นห่วงลินลาอย่างปล่อยวาง” อยู่นะจ๊ะ หวังว่าเราจะเก่งขึ้นทุกวัน”
นี่แหละใช่มั๊ยเป้ ที่มีคนเคยบอกว่า การมีลูกทำให้เราเติบโตขึ้น…..
เป็นบทเรียนที่ยากมากเลยเนอะ
Take care ja
เราเติบโตขึ้นทุกวันเลยจ้ะ ตอนนี้ร่างกายก็เริ่มเติบโตออกข้างขึ้นด้วยจ้ะ
ว่าแต่ว่านี่ใครจ๊ะ
เราเองจ้า แฟนคลับลินลา น้าแป้ง…
ดีใจที่น้าแป้งแวะมาเยี่ยมนะจ๊ะ
จะสอบ final แล้วแต่ก็อดมาติดตามอ่านไม่ได้ 🙂 เห็นด้วยกับการเป็นห่วงอย่างปล่อยวาง เมื่อลินลาเติบโตขึ้นและแข็งแรงกว่านี้แค่ไหน ก็จะมีเรื่องให้เป้มา “เป็นห่วงอย่างปล่อยวาง” ได้ร่ำไป.. สู้ๆนะเป้
โชคดีในการสอบจ้ะฝน มีสอบด้วยเหรอนี่โปรแกรมนี้
ตอนนี้เริ่มหลับในห้องลินลาได้แล้วจ้ะ พอหลับแล้วก็วางไปเลยจ้ะ ลูกนี่มาสอนเราเยอะจริงๆ
มีสอบจ้าเพราะเป็น ป.โท น่ะ ก็เลยกลับไปเรียนในห้องเรียน เก็บหน่วยกิต และสอบเหมือนเด็กๆ แหะๆ
คุณยายก้อยเผลอไปแป๊บเดียวลินลาก็ตัวโตขึ้นเป็น 1 กิโลแล้ว คุณยายดีใจจังเลย อีกไม่กีเดือนนู๋ก็จะเป็นเด็กผู้หญิงที่ตัวโต ผมยาว ตัวขาว แก้มแดง น่ารักน่ากอดแล้วละ โตไว ๆ นะจ๊ะนู๋ลินลา