ดูแลตัวเองแบบองค์รวม

สิ่งที่แม่ต้องสอนนักศึกษาแพทย์เป็นประจำตอนทำงานที่โรงพยาบาลรามาธิบดีคือ “การดูแลคนไข้แบบองค์รวม”

นักศึกษาแพทย์ทุกคนจะรู้ดีว่าองค์รวมหมายความว่าดูแลทั้ง ร่างกาย จิตใจ สังคมและจิตวิญญาณ

ในช่วง 2 เดือนที่ผ่านมามีหลายวันเหมือนกันที่แม่ร่างกายไม่ค่อยเข้าที่เข้าทาง จิตใจอ่อนแอหม่นหมอง แถมยังไม่ค่อยมีสังคมอีกต่างหากเพราะย้ายมาอยู่ต่างบ้านต่างเมืองทำให้แม่ยังสร้างสังคมไม่ค่อยทัน (แต่การที่คุณย่าคุณยายทุกๆคนมาหาเราที่นี่ทำให้แม่รู้สึกอบอุ่นเพียงพอแล้วจ้ะ)

แต่สิ่งหนึ่งที่แม่คิดว่าเป็นจุดเริ่มต้นที่สำคัญที่สุดของการดูแลร่างกาย จิตใจและสังคม ก็คือ “จิตวิญญาณ” จ้ะ

จิตวิญญาณในที่นี้ไม่ใช่ไสยศาสตร์หรือความเชื่ออะไรงมงายนะจ๊ะ แต่อาจารย์สายพิณ อาจารย์ของแม่เคยให้คำจำกัดความไว้ว่าคือ “Meaning of being alive” หรือความหมายในการมีชีวิตอยูุ่นั่นเองจ้ะ สำหรับบางคนความหมายของการมีชีวิตอยู่อาจจะเกี่ยวข้องกับความเชื่อทางศาสนาด้วยก็ได้

ในวันที่ทุกอย่างดูจะแย่ไปทั้งหมด แม่คิดว่า “จิตวิญญาณ” ของแม่ยังพอใช้ได้อยู่จ้ะ อย่างน้อยแม่ก็รู้ว่า ความหมายในการมีชีวิตอยู่ของแม่คือการอยู่เพื่อมอบความรักให้กับลินลาและคนสำคัญรอบๆตัวแม่อีกหลายๆคน และแม่ก็เชื่อว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมีที่มาที่ไปจ้ะ เรื่องนี้คงเป็นเรื่องที่ใครสักคนบนฟ้าอยากให้แม่ได้ฝึกฝนและเรียนรู้ หรือแม้แต่เพื่อที่จะรับและมอบกำลังใจให้กับคนอื่นๆ

เมื่อรู้ว่าจะอยู่ไปเพื่ออะไร เราก็จะกลับมาดูแลตัวเองด้านต่างๆทั้ง

ด้านสังคม-แม่เริ่มเปิดตัวเองไปเจอเพื่อนใหม่ๆที่น่ารัก เมื่อเสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมาพ่อกับแม่ไปงานปาร์ตี้คริสมาสต์ที่บ้านเพื่อนพ่อ ตอนแรกแม่รู้สึกไม่ค่อยพร้อม ไม่อยากไปเจอคนเยอะๆ แต่พอได้ไปแล้วก็ทำให้รู้ว่ามีคนรักและปรารถนาดีกับเราอยู่อีกมากมาย เพื่อนๆพ่อเตรียมของขวัญไว้ให้เรา 3 คนพ่อแม่ลูกหลายชิ้นเลย เป็นงานที่อบอุ่นมากเลยจ้ะ แม่ชักชอบประเพณีนี้แล้วที่มีการเตรียมของขวัญไว้แล้วมาเปิดด้วยกัน ตอนที่ทุกคนเปิดของขวัญนี่หน้าตามีความสุขกันมากเลยเพราะได้ของที่ถูกใจนั่นเอง พ่อได้เครื่องทำป๊อปคอร์นเป็นของขวัญ เพราะพ่อบอกเพื่อนๆไว้ว่าอยากได้มานาน และลินลาก็ได้ชุดสวยๆไว้รอลินลาโตมาใส่หลายชุดเลยจ้ะ

แล้วแม่ก็เลยได้ลองหัดทำฉู่ฉี่ปลาซาลมอนที่เรียนมาจากคุณยายเจี๊ยบเป็นครั้งแรกด้วยจ้ะ ผลก็ออกมาเป็นที่น่าพอใจพอสมควร

ด้านจิตใจ-นอกจากดูแลใจตัวเองให้ดีแล้ว ความรักจากคนรอบๆข้าง รวมทั้งกำลังใจที่ส่งมาจากที่ต่างๆก็ทำให้แม่เข้มแข็งกลับมาใหม่ได้ทุกครั้ง

วันอาทิตย์ที่ผ่านมาพ่อทำเซอร์ไพรซ์ให้แม่อบอุ่นใจมากด้วยการทำอาหารเย็นให้แม่กินจ้ะ การได้กินอาหารที่เต็มไปด้วยความใส่ใจและตั้งใจก็มีผลทำให้จิตใจของแม่สดชื่นแจ่มใสด้วยจ้ะ ขอบคุณพ่อที่ช่วยเป็นที่พึ่งพิงทางจิตใจในวันที่แม่อ่อนแอเสมอนะจ๊ะ

ด้านร่างกาย- พอจิตวิญญาณดี สังคมดี จิตใจดี คราวนี้ปัญหาทางร่างกายก็ดูจะเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยลง ทำให้แม่มีแรงที่จะแก้ปัญหาสุขภาพอันเนื่องมาจากการปั๊มนมที่หมอที่นี่บอกว่าเป็นอาการที่นานๆเจอทีและทำให้ทุกข์ทรมานอย่างมากเลยจ้ะ

แม่ดูแลคนไข้แบบองค์รวมมาตั้งเยอะ แต่พอต้องมาดูแลตัวเองบ้าง ก็รู้สึกว่าไม่ง่ายในการจะดูแลตัวเองให้ดีในทุกระดับจ้ะ

แต่แม่ก็จะพยายามนะจ๊ะ เพราะว่าเราจะดูแลใครให้ดีไม่ได้เลย ถ้าเรายังไม่ได้ดูแลตัวเองให้ดีเพียงพอ

แล้วแม่จะได้มีแรงไปดูแลลินลาต่อไงจ๊ะ

 

รักลินลาจ้ะ

จาก แม่ (ผู้กำลังดูแลตัวเองอย่างขะมักเขม้น)

ปล. วันนี้ลินลาหนัก 1,100 กรัม สูง 36.7 เซนติเมตรแล้วจ้ะ เป็นวันสำคัญที่ลินลาหนักขึ้นเท่าตัวจากวันแรกเกิดเลยนะเนี่ย เจ้าแก้มยุ้ยของแม่

---